Aan de Fluiterlaan in Capelle a/d IJssel staat intussen, naast het pand uit 1972, een gloednieuw zorggebouw. Nog een paar weken, dan verhuizen de bewoners van Woonzorgcentrum Amandelhof naar het nieuwe gebouw. Een deel van de bewoners verhuist gelijk naar hun zorgstudio in het nieuwe gebouw. Een aantal krijgt eerst een plekje in de tijdelijke woonunits die aan het nieuwe gebouw verbonden zijn. Zij hopen bij leven en welzijn over anderhalf jaar te verhuizen, wanneer het tweede nieuwe gebouw er staat.
Warm welkom
Om de bewoners alvast een indruk te geven van hun nieuwe zorgstudio, werd er een aantal kijkmiddagen voor hen georganiseerd. En die voorzien echt in een behoefte. De bewoners worden warm welkom geheten. Ze vinden het leuk om het gebouw, dat ze aan de buitenkant hebben zien groeien, nu eindelijk eens van binnen te bekijken. Zij zijn benieuwd hoe hun eigen woning eruit komt te zien.
Wennen
De toekomstige bewoners van tijdelijke woonunits ‘De Tussenhof’ zijn vooral benieuwd naar de ruimte. Een enkeling vindt de kamers klein en de opbergruimte beperkt. Het zal best even puzzelen worden met de ruimte, maar veel bewoners zijn tevreden en zien zichzelf echt al zitten in de nieuwe woning. Een bewoner ziet mogelijkheden en begint in gedachten de kamer al in te richten: ‘Links kan mijn boekenkast, en dan mijn bed onder het raam, en dan is er voor mijn lekkere stoel óók nog plaats.’ ‘Het zal vast even wennen worden’ merkt een andere bewoner op, ‘maar voor een tijdelijk gebouw vind ik het er erg netjes uitzien.’
Licht, ruimte en gezelligheid
Ook de bewoners die in Waterhove, het nieuwe gebouw, komen te wonen, kijken nieuwsgierig rond. Velen zijn verrast door de ruime, lichte appartementen. Terwijl de een het nog lastig vindt om door de kale ruimtes heen te kijken, oordeelt de ander: ‘Wat heerlijk, die grote ramen! Ik hou zo van buiten, en zo is het fijn licht in mijn kamer.’ Een ander bewondert de mooie, ruime badkamer.
De grote, gezamenlijke huiskamer op de afdeling krijgt ook complimenten. Een bewoner: ‘Dit wordt vast heel gezellig! Met elkaar koffie drinken, eten, een spelletje doen, ik denk dat ik hier veel ga komen. Ik kom graag onder de mensen.’
De bewoners vinden het ook leuk om alvast kennis te maken met hun nieuwe buren en de zorgmedewerkers te zien. ‘Wel weer even wennen dat ik andere zusters krijg, maar ze zijn allemaal even aardig.’
Nog jarenlang identiteitsgebonden zorg
‘De bewoners vinden het over het algemeen best spannend om te verhuizen’ vertelt locatiemanager Marianne de Vries. ‘Er verandert zo veel voor hen. Maar ik heb ook veel blije gezichten gezien! We hebben een prachtig gebouw. En we hebben de reformatorische identiteit behouden. Zo kunnen we nog jarenlang identiteitsgebonden zorg bieden aan onze bewoners die die zorg nodig hebben. En aan de generaties na hen.
