Mw. A. Molenaar-Costerus (88) woont al 16 jaar in Amandelhof. ‘Eerst met m’n man, hij heeft hier maar kort gewoond, ik ben al 15 jaar alleen. Dat blijft een gemis, al gaan de scherpe randjes er wel af.’
Goed naar haar zin
De Amandelhof was al bekend voor mevrouw Molenaar: ‘Mijn moeder heeft hier ook gewoond. Het is gewoon een heel fijn huis. Ook de christelijke kant, er wordt uit de Bijbel gelezen en we kunnen fijn met elkaar naar de weeksluiting. Voorheen hadden we elke maand een themamaaltijd, dat was zo fijn!’ Familie heeft mevrouw Molenaar ook vlakbij: ‘Mijn schoonzus woont hiernaast, en mijn zus woont op de 1e etage.’
Mevrouw Molenaar had het goed naar haar zin in het oude gebouw. Ze woonde in de flat op de 4e etage. ‘We hadden een hele fijne gang’ vertelt mevrouw Molenaar. ‘We gingen fijn met elkaar om. Als er iemand jarig was, deden we de hele gang een gebakje. In coronatijd zaten we met de hele gang in onze deuropening en deden we bingo, dat was heel gezellig. Fijn dat het toch zo kon.’
Niks te kort
Het wonen in het nieuwe gebouw vindt mevrouw Molenaar ook prima. ‘Ik kan eigenlijk altijd goed met iedereen opschieten, dat heb ik altijd al gehad.’ Zij zou eigenlijk eerst naar Rehoboth gaan, maar ze werd erg ziek en moest opgenomen worden in het ziekenhuis. Zij is er verwonderd over dat ze daarna zo is opgeknapt. Zij kon tijdelijk op de 3e etage van Waterhove komen wonen. ‘Daar heb ik een paar maanden gewoond. Ik kwam daar niks te kort hoor. Ik heb er goed naar m’n zin gezeten.
En nu ook weer, nu ik op de begane grond woon. Ik ben wel gewend. Alleen had ik op de 3e etage een mooi uitzicht, je kon overal overheen kijken. Maar ik zit hier prima hoor! Die meiden… ik bedoel de zusters zijn heel lief.’
Als mevrouw Molenaar dan toch een minpuntje mag noemen, is het de intercom die ze mist. ‘Je hoorde in het oude gebouw de mededelingen die werden gedaan en er werd uit de Bijbel gelezen. Dat wordt nu in de huiskamer gedaan, maar die intercom mis ik toch wel. En ik ben mijn balkon kwijt… Vroeger zei ik altijd dat ik op vakantie ging naar Balkonia, daarmee bedoelde ik dan mijn balkon. Maar nu kan ik op het terras bij de gezamenlijke huiskamer zitten, dat is ook fijn.’
Groepswonen
Het groepswonen vindt mevrouw Molenaar heel fijn. ‘Ik eet elke middag en avond mee in de huiskamer. Dat is ook heel gezellig. En er is regelmatig wat te doen in de huiskamer: op maandagmiddag komt er een vrijwilliger spelletjes doen, op dinsdagmiddag breien we met elkaar een deken en op woensdag organiseert de activiteitenbeleider een bingo of een quiz, of we doen spelletjes. Heel gezellig. Als er iets georganiseerd wordt: ik ben erbij!
Mevrouw Molenaar breit veel. Zij breit ook voor de vitrine. Die spullen worden verkocht voor de zending. ‘Vroeger deed ik het erg graag, nu gaat de zin er wel een beetje af. Daarnaast ben ik begonnen met diamond painting. Ook heel leuk. Kijk, ik heb pas m’n dochter weer een nieuwe laten bestellen. Dat is weer eens iets anders naast het breien.
Mw. N. Hofman-van der Meer (94) woont sinds drieënhalf jaar in Amandelhof. Na een gebroken enkel kwam ze tijdelijk in Amandelhof. ‘Ik vond het hier zo fijn! Ik zei: ik zou hier wel willen blijven.’ En dat hebben we gelukkig voor elkaar gekregen. Voor de kinderen is het ook fijn. Ze werken allemaal, dus kunnen niet zo vaak op bezoek komen. Daar heb ik geen problemen mee. Ik heb genoeg contacten hier. Ook met de zusters heb ik goed contact.’
Opnieuw wennen
Mevrouw Hofman vond het gezellig in het oude gebouw. In april verhuisde mevrouw Hofman naar de Tussenhof. ‘Toen heb ik gezegd: De gezelligheid en saamhorigheid zijn daar gebleven. Ik heb het er in het begin heel moeilijk mee gehad. Ik moest opnieuw wennen aan alle nieuwe mensen. Ik voelde me een beetje in de steek gelaten.’
Gelukkig voelt mevrouw Hofman zich inmiddels helemaal thuis. ‘Ik hou wel van gezelligheid. Ik heb goed contact met iedereen hier. We komen elkaar tegen op de gang.’ Als er iets te doen is in de gezamenlijke huiskamer van de Oever, gaat ze daar naartoe. ‘Bijvoorbeeld op maandagmiddag, dan is er een gezellig uurtje, daardoor krijg je contact met elkaar. Van koffie drinken in de huiskamer hou ik niet zo, dat doe ik wel op mijn kamer.’ Ze vindt het vaak wel wat stil op de gang. ‘In het oude gebouw waren er altijd wel mensen op de gang. Zeker ’s avonds is het wel stil. Na half negen zie ik nu niemand meer, dat vind ik niet zo prettig.’
Hoop gezelligheid
Ook in de Tussenhof wordt regelmatig wat georganiseerd. ‘Regelmatig zetten ze stoelen in de gang’ vertelt mevrouw Hofman. ‘Dan drinken we koffie met elkaar en doen we een activiteit. We zingen Psalmen, we doen een Bijbelse quiz, we maken een bloemstukje of we doen bingo. Pas gingen we met elkaar bewegen op de gang, dat was ook leuk. Ja, ze organiseren leuke dingen, dat wordt wel gewaardeerd. Het geeft een hoop gezelligheid. Dat heb je gewoon nodig, anders zit je maar alleen op je kamer.’
Tablet
Mevrouw Hofman heeft een tablet. Zij kijkt elke morgen naar het weerbericht en doet dagelijks het spelletje Wordfeud met haar zussen en met nichten en neven, die door het hele land verspreid wonen. ‘En ik heb Facebook. Zo houd ik voeling met mijn familie. Mijn kleinkinderen zetten er foto’s op van bijvoorbeeld hun vakantie. Een van mijn zoons is vrachtwagenchauffeur, hij zet er wel eens filmpjes op van waar hij is, zo leuk!’